Sana kelimelerden kaleler yaptım . Hendekli ,balkonlu, bayraklı ,girişi saklı kocaman kaleler .Bir odasına bıraktım yüreğimi .Merasimsiz, habersiz, tantanasız vee beklentisiz usulca düşüverdim olurda bulursan belki sevinirsin diye öylesine işte masallardaki gibi..... Sana alfabeden kaftan diktim .İşledim üzerine isminin baş harflerini, sessiz ve derinden, kimse bilmeden ,sadece Yaradanın duyduğu bir yemin gibi .... Seni uzaktan seviyorum ,yaklaşmadan, anlatmadan, anlaşılmadan.Hiç bir şey ummadan, talepte bulunmadan ,hayal bile kurmadan .Kendi içimde taşıdığım ,sessiz sedasız bir sır bu .Ben belkide senden çok bu sırrı seviyorum . Ateş bu, hep düştüğü yeri yakar .Bense ne bir şeyleri değiştirmek peşindeyim nede bir yere varmak ,ne sahip olmak dersindeyim nede kendimi kanıtlamak .Her şey olduğu gibi kalsın .
0 yorum: